ได้เวลาเดินทางคืนนี้แล้วครับ.............ขอลาไปปฏิบัติภารกิจ ประมาณ 2 เดือนครับ

จะไปปล้ำกับเจ้ายักษ์ใหญ่ 20,000 ตัน ที่กลางทะเลครับ....... 555+ กำหนดการจริงๆเดินทางอาทิตย์หน้า แต่ทางนู้นต้องการให้รีบไปด่วน เพื่อไปคุยเรื่องแผนงานการติดตั้งครับ (อะไรของมันก้อไม่รู้ ไอ้พวกฝรั่งบ้า...)

เอาภาพเจ้ายักษ์มาให้ดูก่อนออกจากฝั่งอ่ะครับ นี้เป็นแค่ 1 ใน 6 ชิ้นที่จะต้องทำการประกอบกันอยู่กลางทะเลอ่ะครับ คิดดูแล้วกันว่ามันจะใหญ่ขนาดไหน วู้วววววว......พูดแล้วตื่นเต้น   

ลาล่ะครับแล้วจะเอารูปสวยๆมาฝากอีก..........

ถ้าอาหารไม่ถูกปาก ลองแวะไปชิมแถวบ้านแดงดูดิ

แม้.......ท่านยมฯ ก้อรู้ทั้งรู้ว่าผมไม่ถูกกับอะไรที่มันสีแดงๆ  เห็นใครใส่เสื้อแดงแล้วมาเดินใกล้ๆ ยิ่งสกรีนรูปใครบางคนที่ทำตัวลอยไปลอยมาใส่ลงมาที่เสื้อด้วย อดใจที่จะทำแกล้งหกล้มเอามือกระแทกปากมันไม่ได้จริงๆครับ....555+

อ่ะ.....ล้อเล่น 

รูปด้านบน คือซองบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปรสต้มยำในห้างฯที่สิงคโปร์ เค้าพยามยามเขียนให้เป็นภาษาไทย แต่โทษทีเถอะครับ ผมอ่านไม่ออกจริงๆ  มันฮามากๆ..............

แถมด้วยร้าน sex shop บ้านเราน่าจะมีบ้างน่าาาาาาาา     

เอารูปบรรยากาศมาให้ดูบางส่วนครับ  ส่วนรูปสาวๆยังไม่กล้าไปถ่ายรูปชาวบ้านเค้าครับ เพราะไม่รู้กฏหมายที่นี้เป็นอย่างไร ไว้ศึกษาให้ละเอียดก่อน แล้วงวดหน้าจะจัดมาให่อย่างแจ่มๆ..........

กลับมาถึงเมืองไทยเมื่อคืนนี้เองครับ ถึงบ้านประมาณ 5 ทุ่มกว่าๆ สิงคโปร์เป็นประเทศเล็กๆที่สวยครับ เต็มไปด้วยตึกสูงๆสวยๆมากมาย และต้นไม้เขียวขจีเต็มไปหมด แต่มันดูไม่ธรรมชาติยังไงพิกลพิกล แต่บ้านเมืองเค้าสะอาดมากๆ คนมีระเบียบมีวินัย และคนส่วนใหญ่ใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาหลักกันทุกคน แม้แต่แม่บ้านทำความสะอาดของเค้า หรือแม้แต่ยาม ยังพูดภาษาอังกฤษเก่งกว่าคนจบ ป.โท บ้านเราอีกครับ  555+  สาวๆที่นี้ก้อน่ารักดีครับ ออกแนวขาวหมวย ในย่านวัยรุ่นก้อแต่งตัวโป๊ได้ใจเหมือนกันครับ (ผมกับไอ้เพื่อนฝรั่งอเมริกันที่ไปด้วยกัน ดูกันเพลินเลยครับ  ) แต่ยังไงยังสวยสู้สาวๆบ้านเราไม่ได้ครับ (อันนี้ขอคอนเฟิร์ม จากไอ้ Tony หนุ่มอเมริกันเพื่อนผม) แต่สิ่งหนึ่งที่เป็นปัญหาสำหรับผมคือ ที่นี้ของแพงมากๆ ข้าวราดแกง 2 อย่าง คิดเป็นเงินไทยตกจานละ 100 แถมรสชาดไม่ได้เรื่อง น้ำเปล่าขวดละ 50 กลุ้มแท้.......ว่าจะช๊อปปิ๊งสักหน่อย เลยตัดสินใจใหม่ว่า เก็บเงินกลับไปซื้อที่ JJ บ้านเราดีกว่าเยอะ........ส่วนรูปถ่าย ไว้หายขี้เกียจแล้วจะลงให้ดูครับ โดยเฉพาะสิงโตพ่นน้ำ คาสิโนลอยฟ้า และชิงช้าสวรรค์ยักษ์ เก็บมาหลายชอตเลยครับ และโชคดีอย่างคืออยู่ในช่วงที่เค้าจัดแข่งขัน F-1 ด้วย และได้เข้าไปดู F-1 ของจริงด้วย ตัวเป็นๆ ซึ่งแค่เสียงเครื่องยนต์ดังกระหึ่ม ก็เร้าใจแล้วครับ ความเร็วไม่ต้องพูดถึง ขนาดมองไม่ทันเลยครับ ว่ารถเบอร์อะไรวิ่งผ่าน เร็วมากๆ ยอมรับว่า ตื่นตาตื่นใจ และตื่นเต้นมากๆครับ

อ๋ออออ.....มีข่าวประชาสัมพันธ์นิดหน่อยครับ ที่มาอยู่สิงคโปร์เป็นเดือนในครั้งนี้เพื่อมาช่วยในการวางแผนการออกแบบส่วนขยาย การสร้างโรงกลั่นน้ำมันที่ใหญ่ที่สุดในโลก ของ Chevron ที่ออสเตรเรียครับ สร้างไปได้ 60% แล้วครับ เป็นเกาะอยู่กลางทะเลมีเนื้อที่กว่า 100 ตร.กม. ไม่มีต้นไม้ ไม่มีคนอยู่ คือเกาะเพียวๆครับ ถ้าบริษัทจะส่งผมไปประจำอยู่โครงการนี้เมื่อไหร่ ผมคงต้องรีบขอปฏิเสธทันที ถ้ายังบังคับผมให้ไป ผมจะลาออกจริงๆด้วย  555+

ปล. รอสักแป๊บนะครับเดี๋ยวเอารูปสวยๆมาลงให้ดู 555+

ผมอยากกอดแม่และกราบเท้าแม่มากๆครับ แต่น่าเสียดาย บ้านผมกับบ้านแม่อยู่ไกลกันมากครับ คงได้แค่โทรหาอย่างเดียว.........

ในวันแม่ปีนี้ รวมไปถึงช่วงเข้าพรรษานี้ด้วย......ของขวัญชิ้นเดียวที่จะให้แม่คือผมจะเป็นคนดีให้ได้ครับ

จะไม่ดื่มเหล้า เที่ยวกลางคืน จะเลิกใจร้อน ให้ได้ครับ........ : D

แล้วท่านอื่นๆละครับ........มีของขวัญอะไรให้แม่กันบ้างครับ........อยากรู้มั้งจริงๆครับ

วิศวะ3คนต่างก็จบมาคนละสาขา
คนแรกเป็นวิศวะด้านเครื่องยนต์
คนสองวิศวะด้านไฟฟ้าคนสามวิศวะคอมพิวเตอร์
วันหนึ่งทั้ง3คนได้ขับรถไปเที่ยวด้วยกัน
และจู่ๆรถก็เกิดมีปัญหาเสียกลางทาง
วิศวะด้านเครื่องยนต์: ข้าว่าเครื่องน็อกหว่ะ
วิศวะไฟฟ้า: เฮ้ยข้าว่าเป็นที่ระบบไฟหว่ะ
ทั้ง2ก็ถามคน3แล้วเอ็งว่าไงว๊ะ
วิศวะคอมพิวเตอร์: เอ่ออ....ข้าว่านะ
ลองออกแล้วเข้ามาใหม่เหอะ

เรื่องนี้ ขำอย่างมีสาระ..........แถมตลกร้ายอีกต่างหาก.....555+

เพราะเวลาคอมฯผม แฮงค์.........ผมก้อปิด-เปิดใหม่ ก้อหายเหมือนกันครับ.....แหะๆ.......555+

เวลาเจองานหนัก ให้บอกตัวเองว่า 
นี่คือโอกาสในการเตรียมพร้อมสู่ความเป็นมืออาชีพ

เวลาเจอปัญหาซับซ้อน ให้บอกตัวเองว่า 
นี่คือบทเรียนที่จะสร้างปัญญาได้อย่างวิเศษ

เวลาเจอความทุกข์หนัก ให้บอกตัวเองว่า 
นี่คือแบบฝึกหัดที่จะช่วยให้เกิดทักษะในการดำเนินชีวิต
 
เวลาเจอนายจอมละเมียด ให้บอกตัวเองว่า 
นี่คือการฝึกตนให้เป็นคนสมบูรณ์แบบ (Perfectionist)

เวลาเจอคำตำหนิ ให้บอกตัวเองว่า 
นี่คือการชี้ขุมทรัพย์มหาสมบัติ

เวลาเจอคำนินทา ให้บอกตัวเองว่า 
นี่คือการสะท้อนว่าเรายังคงเป็นคนที่มีความหมาย

เวลาเจอความผิดหวัง ให้บอกตัวเองว่า 
นี่คือวิธีที่ธรรมชาติกำลังสร้างภูมิคุ้มกันให้กับชีวิต

เวลาเจอความป่วยไข้ ให้บอกตัวเองว่า   
นี่คือการเตือนให้เห็นคุณค่าของการรักษาสุขภาพให้ดี

เวลาเจอความพลัดพราก ให้บอกตัวเองว่า 
นี่คือบทเรียนของการรู้จักหยัดยืนด้วยขาตัวเอง

เวลาเจอแฟนทิ้ง ให้บอกตัวเองว่า 
นี่คือความเป็นอนิจจังที่ทุกชีวิตมีโอกาสพานพบ

เวลาเจอคนที่ใช่แต่เขามีคู่แล้ว ให้บอกตัวเองว่า 
นี่คือประจักษ์พยานว่าไม่มีใครได้ทุกอย่างดั่งใจหวัง

เวลาเจอคนกลิ้งกะล่อน ให้บอกตัวเองว่า 
นี่คืออุทาหรณ์ของชีวิตที่ไม่น่าเจริญรอยตาม

เวลาเจอคนเลว ให้บอกตัวเองว่า 
นี่คือตัวอย่างของชีวิตที่ไม่พึงประสงค์

เวลาเจออุบัติเหตุ ให้บอกตัวเองว่า 
นี่คือคำเตือนว่าจงอย่าประมาทซ้ำอีกเป็นอันขาด

เวลาเจอศัตรูคอยกลั่นแกล้ง ให้บอกตัวเองว่า 
นี่คือบททดสอบที่ว่า "มารไม่มีบารมีไม่เกิด"
 
เวลาเจอวิกฤต ให้บอกตัวเองว่า 
นี่คือบทพิสูจน์สัจธรรม "ในวิกฤตย่อมมีโอกาส"
 
เวลาเจอความจน ให้บอกตัวเองว่า 
นี่คือวิธีที่ธรรมชาติเปิดโอกาสให้เราได้ต่อสู้ชีวิต

เวลาเจอความตาย ให้บอกตัวเองว่า 
นี่คือฉากสุดท้ายที่จะทำให้ชีวิตมีความสมบูรณ์