วันนึง ขณะที่แม่ และลูกสาววัยรุ่นกำลังดูโทรทัศน์กันอยู่ในบ้านอย่างอบอุ่น จนกระทั้ง มีผู้ชายร่างสูงใหญ่ แต่งกายภูมิฐานเดินเข้ามาในบ้าน พร้อมกล่าวทักทาย
· ผู้ชาย : "สวัสดีครับ"
· แม่ : "สวัสดีค่ะ" พร้อมหันกลับมาบอกลูกสาวว่า " หญิง เรียก พ่อ ซิลูก "
· ลูกสาว : ทำหน้างวยงง พลางคิดในใจ "ฉันมีพ่อเพียงคนเดียว คนนี้ไม่ใช่พ่อฉัน หรือว่า แม่ฉันมี สามีใหม่ เป็นไปไม่ได้"
· ลูกสาว เงยหน้ามอง แล้วก็ก้มหน้าลง แต่ในใจลึกๆ คิดเสียใจเป็นอย่างมาก พลางบอกตัวเองว่า ไม่จริง
· แม่ : "แม่บอกให้เรียกพ่อไงจ๊ะ เรียกพ่อซิ" แม่เริ่มโมโหที่ลูกสาวไม่ยอมเรียกพ่อ
· ลูกสาว : คิดในใจ " ไม่ฉันไม่ยอมรับนายคนนี้เป็นพ่อเด็ดขาด เขาไม่ใช่พ่อฉัน ฉันมีพ่อเพียงคนเดียวเท่านั้น"
· แม่ : โมโห ตบศรีษะ ลูกฉาดใหญ่ ดัง "เพี้ยะ!!!"
· ผู้ชาย : ตกใจ บอกผู้เป็นแม่ว่า "อย่าทำครับ อย่าทำ เขาไม่เรียกไม่เป็นไร ผมทนรอได้ครับ"
· ในขณะนั้น ลูกสาว เจ็บทั้งตัว และเจ็บทั้งใจ ที่ทำไมแม่ถึงทำแบบนี้ พลางร้องไห้ไป สะอึกสะอื้นไป
· แม่ : ตบลูกสาวอีกฉาดใหญ่ แล้วบอกว่า "แกนี่เรียกพ่อสิ ทำไมไม่เรียกพ่อ"
· ลูกสาว : สะอึกสะอื้น กลั้นใจพูด ออกมาเบาๆ ว่า "พ่อ"
· แม่ : "แกเรียกเบาอย่างนั้น พ่อแกอยู่หลังบ้านจะได้ยินเหรอ รีบไปบอกพ่อแกเลยนะว่า ผู้จัดการธนาคารเขามา เร็วๆ เลยนะ เดี่ยวนี้เลย"