ผู้เขียน หัวข้อ: วันครูเเห่งชาติ  (อ่าน 5264 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ออฟไลน์ อินทะเนียร์น้อย

  • Administrator
  • Hero Member
  • *****
  • กระทู้: 6085
  • มงกุฎ: 3
    • ดูรายละเอียด
วันครูเเห่งชาติ
« เมื่อ: มกราคม 16, 2015, 08:59:55 AM »
16 มค เป็นวันครูแห่งชาติ...เป็นวันศิษย์ มีครูทุกท่านนึกถึง คุณครูครับ   จบข่าว :D :D :D :D


ข่าว จาก นสพ เดลินิวส์
ดูท่าโพสครูยุคใหม่...กลุ้มครับ..ครูชาย จับเนื้อต้องตัวศิษย์ผู้หญิง แบบนี้ ไม่เหมาะสมนะครับ คุณครู..เฮ้อ   


ในยุคที่โลกอินเทอร์เน็ตได้รับความนิยม เพียงใช้ปลายนิ้วสัมผัส ใครก็สามารถเข้าถึงข้อมูลได้อย่างอิสระ หากมีข้อมูลใดที่โดนใจนักท่องไซเบอร์ ไม่ว่าจะเป็นข้อความตัวอักษร รูปภาพ หรือคลิปวีดีโอ ก็จะถูกแชร์สนั่นเน็ตในเวลาอันรวดเร็ว

ต้อนรับ “วันครูแห่งชาติ” 16 ม.ค.ของปีนี้ คลิป “ครูโซ่ มีซักคนผมจะตั้งใจเรียน.. ” ที่แพร่สะพัดอยู่ในโลกออนไลน์ขณะนี้ เพราะมีลีลาการสอนหนังสือ พร้อมๆกับเปิดเพลง “ชักกระตุก” จากภาพยนตร์ชื่อดัง “ไอฟาย..แต๊งกิ้ว เลิฟยู” ประกอบการเรียนการสอน ที่นักเรียนเห็นแล้วตอบเป็นเสียงเดียวว่า "อยากเรียน" วิชาคณิตศาสตร์ขึ้นมาทันที

หลายคนอยากทราบที่มาที่ไป ว่าครูคนดังกล่าว มีชื่อเสียงเรียงนามว่าอย่างไร “เดลินิวส์ออนไลน์” พาไปเจาะประวัติและความน่าสนใจถึงวิธีการสอนหนังสือที่แปลกไม่เหมือนใครมาให้ได้รับรู้กัน...

“เด็กที่หนีเรียน พวกไม้เบื่อไม้เมากับวิชาคณิตศาสตร์ พอปรับวิธีการสอนและทำให้เด็กจดจำ เด็กกลับอยากเข้าเรียนเพิ่มมากขึ้น แทบไม่มีใครลุกไปเข้าห้องน้ำในระหว่างการสอน เด็กจึงรู้สึกว่า ทำไมเวลาหมดเร็ว เพราะว่าอยู่กับสิ่งที่ชอบ เวลามันจึงสั้น แต่ถ้าอยู่กับสิ่งที่น่าเบื่อ จะรู้สึกเกร็งและเวลายาวนาน” เป็นคำพูดของ “ครูโซ่” หรือ นายยอดหทัย รีศรีคำ อายุ 29 ปี สอนวิชาคณิตศาสตร์ โรงเรียนสุนทรภู่พิทยา ต.กร่ำ อ.แกลง จ.ระยอง

เขาจบปริญญาตรีคณะศึกษาศาสตร์ สาขาวิชาคณิตศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม กำลังศึกษาต่อระดับปริญญาโท มหาวิทยาลัยบูรพา และเป็นหนึ่งในครูที่ได้รับรางวัล “หนึ่งแสนครูดี” ประจำปี 2557

“ครูโซ่” เข้ารับราชการตั้งแต่ปี 2553 ที่โรงเรียนสุนทรภู่พิทยา ซึ่งเป็นโรงเรียนที่มีการเรียนการสอนในรูปแบบ 2 ภาษา (English for Integrated Studies) หรือ EIS โดยใช้ครูคนไทยสอนภาษาอังกฤษบูรณาการในทุกรายวิชา ซึ่งจะแตกต่างจากการสอนแบบ (English Program) หรือ EP ที่ใช้ครูต่างชาติเป็นผู้สอน

“การเต้น ร้อง ประกอบการสอนอย่างที่เห็นในโลกออนไลน์ ทำมา 4-5 ปีแล้ว แต่มันไม่ดังก็เท่านั้น เริ่มจากเป็นวิทยากรสอนภาษาอังกฤษให้ครูต่างจังหวัด ในตอนแรกรู้สึกอายมาก ต้องใส่แว่นตาดำพูดตลอดการบรรยาย หลังจากนั้นจึงผันตัวมาเป็นครูสอนเด็กนักเรียนที่บ้านเกิด เพราะคิดว่าอยากเห็น 50 นาทีที่ได้สอนนักเรียนมีค่าที่สุด ขอเพียง 1-2 นาทีให้เด็กมีความสุขและจำได้ว่าการเรียนวิชาอะไรก็ตาม ไม่ได้น่าเบื่อ บางครั้งก็ร้องเพลงภาษาอังกฤษประกอบการสอน เต้นประกอบเพลงบ้าง โดยใช้ในเวลาที่เด็กนักเรียนหลุดจากการเรียน ไม่สนใจ เพื่อเรียกความสนใจกลับมา ซึ่งก็ได้ผลทุกที”

วิธีการสอนของครูโรงเรียนแห่งนี้ “แปลก” แต่ “ดี” โดยครูชาวต่างชาติมีกฏว่า ห้ามพูดภาษาไทยกับครูคนไทย เช่นเดียวกันครูคนไทยและนักเรียนจะต้องสื่อสาร พูดคุยกันด้วยภาษาอังกฤษ เพื่อให้เกิดความคล่องตัวในการใช้ และเป็นการฝึกภาษาไปโดยปริยาย อีกทั้งครูทุกคนในโรงเรียนแห่งนี้ จะสลับสับเปลี่ยนกันสอนให้ครบทุกช่วงชั้น เพราะจะต้องทำหน้าที่ครู ให้เด็กนักเรียนเห็นแบบอย่างในการพัฒนาตนเอง

“ตอนเด็กๆ ฝันว่าอยากเป็นนายร้อย อยากเป็นวิศวะ แต่แม่บอกว่าไม่จ่ายค่าเรียนให้ เพราะแม่มองว่าบุคลิกเรานั้นทำไม่ได้ ซึ่งถ้าตอนนั้นได้เรียนวิศวะ ก็คงไม่มีครูโซ่และลูกศิษย์ที่น่ารักในวันนี้”

หากต้องการทราบว่าเหตุใด “ครูโซ่” ถึงเลือกทำหน้าที่ “พ่อพิมพ์ของชาติ” ต้องย้อนไปในวัยเด็กที่ดื้อแบบไม่ลืมหูลืมตา จนมีครูท่านหนึ่งบอกกับครูโซ่ว่า “ไม่ว่าใครจะด่าเราเลวอย่างไรก็ตาม ครูคนนี้จะเชื่อมั่นในตัวลูกศิษย์” ซึ่งเป็นประโยคที่ทำให้เด็กน้อยในวันนั้นคิดว่า เมื่อโตขึ้นต้องการทำให้เห็นว่า เด็กๆ ที่อาจจะดื้อและซนไปบ้าง แต่ก็เป็นตามเพียงช่วงวัยของเด็ก แล้วหากไม่เลือกอาชีพครู ไม่สอนเด็กๆ เหล่านั้น พวกเขาจะเป็นอย่างไร นั้นคือจุดเริ่มต้นของการเลือกใช้ชีวิต “พ่อพิมพ์ของชาติฉบับครูโซ่”

“ครูโซ่” เล่าว่า จริงๆไม่ชอบวิชาคณิตศาสตร์ เพราะตอนเรียน ม.1เกรดต่ำมาก เนื่องจากเกลียดครูท่านหนึ่ง ที่บอกกับตนว่า “คนอย่างผมไม่มีทางได้เกรด 4 คณิตศาสตร์” เป็นคำพูดที่เจ็บปวดมาก จึงอยากเอาชนะ และเริ่มฝึกตั้งแต่นั้นมา โดยช่วงเย็นจะอ่านหนังสือ ทำโจทย์เลข 4 หน้า วันต่อไปทำเพิ่ม 1 หน้า ทำหน้าเก่าซ้ำไปด้วย ก็จะจำได้เร็วขึ้น และทำต่อไปเรื่อยๆ จนทุกวันนี้ก็ยังทำอยู่ สุดท้ายผลออกมาได้เกรด 4 จึงไปบอกอาจารย์คนที่ปรามาสผมว่า “ทำได้แล้ว” แต่ต้องร้องไห้น้ำตาไหลกับคำตอบที่ได้จากอาจารย์ “เธอเป็นคนแพ้การท้าทาย ถ้าไม่ใช้วิธีแบบนี้ จะผลักดันตนเองได้อย่างไร” ซึ่งตลอดระยะเวลา 1เทอม ผมใช้วาจาหยาบคายด่าทอ ทำกริยาไม่เหมาะสมใส่อาจารย์ และไม่คิดว่า จะมีครูคนใดที่ยอมให้ลูกศิษย์ด่าตลอดทั้งเทอม เพื่อให้เด็กมีการพัฒนา

“ความบ้า ความกล้า สนุกสนานเฮฮา ไม่เหมือนครูทั่วไป เป็นการตัดภาพลักษณ์ของครูเก่าๆ ออกไป เช่น การถือไม้เรียว ดุด่า ซึ่งเป็นสิ่งที่เกลียดที่สุด พร้อมบอกกับตัวเองตลอดว่า เมื่อได้เป็นครูเมื่อไหร่ จะไม่ทำเช่นนั้น จะดูแลเด็กด้วยความรัก เด็กไม่มีทางกลัวเรา แต่ถ้าดูแลเด็กด้วยความกลัว เด็กจะเกลียด ซึ่งเมื่อจำเป็นต้องลงโทษจริงๆ ทำไปแล้วน้ำตาไหลมันก็ไหลออกมา”

ด้วยความโดดเด่นและมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวในวิธีการสอน จึงมีนักเรียนจากโรงเรียนอื่น ต้องการเป็นลูกศิษย์อย่างมากมาย จึงออกมาทำอาชีพเสริม คือเปิดสถาบันกวดวิชาคณิตศาสตร์สองภาษา TSOMATH ที่ จ.ระยอง สร้างลีลาการสอนแบบฉบับตนเอง โดยจะสอนไปพร้อมกับเทคนิคใหม่ๆ รวมทั้งการใช้ภาษาอังกฤษสื่อสารกับเด็กนักเรียน ทำให้สนิทสนมใกล้ชิดกับลูกศิษย์ และได้รับการเคารพนับถือในหมู่นักเรียนหลายต่อหลายรุ่น

แต่...เด็กที่เรียนในโรงเรียนกับครูโซ่แล้ว จะไม่มีสิทธิ์เรียนพิเศษในสถาบันกวดวิชาแห่งนี้ เพราะครูโซ่มีหลักว่า “ไม่มีความจำเป็น เพราะสิ่งที่ผมสอนให้ในห้องเรียนนั้น ให้มากกว่าเสียอีก ผมเปิดกวดวิชาเพื่อเด็กที่ไม่มีโอกาสได้เรียนกับผม”

“โรงเรียนคือสังคมจำลอง ที่จำลองสิ่งที่ต้องพบเจอในอนาคต ถ้าครูไม่รัก ครูก็จะไม่ดุด่า ครูจะทำหน้าที่สอนหนังสือแล้วก็กลับบ้านอย่างนั้นก็ได้ เพียงแต่ว่าครูจะแสดงความรักที่มีให้แก่นักเรียน ด้วยวิธีที่แตกต่างกันตามบริบทของแต่ละคน”

เพียง 2 ประโยคทิ้งท้ายจากปากครูท่านนี้ “ผมเห็นเด็กนักเรียนทำโจทย์ได้ นั่นคือความสุขผม” และ “อยากให้ความทรงจำของเด็ก มีผมอยู่ข้างใน” คงเป็นสิ่งที่การันตีได้ว่าทำไมครูที่ชื่อว่า “นายยอดหทัย รีศรีคำ” ถึงได้รับรางวัลระดับประเทศ “หนึ่งแสนครูดี” ประจำปี 2557
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: เมษายน 10, 2017, 05:17:35 PM โดย อินทะเนียร์น้อย »

ออฟไลน์ อินทะเนียร์น้อย

  • Administrator
  • Hero Member
  • *****
  • กระทู้: 6085
  • มงกุฎ: 3
    • ดูรายละเอียด
Re: วันครูเเห่งชาติ
« ตอบกลับ #1 เมื่อ: มกราคม 17, 2015, 06:48:11 AM »
สำหรับ หนึ่งแสนครูดี ปีนี้ ...ผิดหวังกับ ท่านเเอ๊คอาร์ท ของคุณครูท่านนี้จริงๆครับ...เรียกว่าเห็นแล้ว  กลุ้ม แทนลูกศิษย์ ...ยังเอามาเผยแผ่ อีก  ..ไม่เหมาะสมจริงๆๆ  ..ดูยังไงก็รับไม่ได้ในท่าทางแบบนี้  ..ดูรายการทีวีห่วยแตกมากไปหรือเป่าครับคุณครู..เฮ้อ   
.....นี่สิคุณครู ที่ หนึ่งเเสนครูดี ที่น่ายกย่อง  ชมคลิป กันเลยครับ  ไม่บอกว่าใคร  สุดยอดๆๆๆๆๆ   
.ว้าว....ไปค้นพบบทความใน นสพ  มติชน  ครับ  อ่านแล้วตกใจ...มันอยู่ในน้ำจืด ด้วย...ไม่ใช่ไวรัสคอมฯ  มันกลายเป็นไวรัสในคน  ครับ  ..โอ้าววววว  แม่เจ้า....บ้านอินทะเนียร์น้อยยิ่งอยู่ใกล้ คลองน้ำจืด อยู่ด้วย  เอ หลวมตัวไปอาบหลายๆๆๆครั้งแย้วววววว   เอาไงดี  ไปเป็นลูกศิษย์ ใครดี  หว่า...อิอิ   จบข่าว :D :D :D :D :D :D
ปล ข่าว นสพ มติชน

<a href="https://www.youtube.com/v/_pfFkynZaMw" target="_blank" class="new_win">https://www.youtube.com/v/_pfFkynZaMw</a>


วิทยาศาสตร์ผู้เชี่ยวชาญด้านไวรัสเพิ่งค้นพบว่า ไวรัส ที่รู้จักกันดีว่าอยู่ในแหล่งน้ำจืดทั่วไปและทำอันตรายต่อราเขียว ในทะเลสาบและแม่น้ำนั้น อาจเป็นตัวการทำให้คนเรามีความฉลาดน้อยลง ด้วยการส่งผลกระทบต่อการทำงานของสมอง

รายงานการศึกษาเกี่ยวกับไวรัสดังกล่าวที่ชื่อ "เอทีซีวี-1" ว่าสามารถทำให้กิจกรรมด้านที่เกี่ยวกับการเรียนรู้และความจำของคนเราลดน้อยลงหรือเสียหายไปนั้น เป็นผลงานการศึกษาวิจัยของ โรเบิร์ต โยลเคน นักไวรัสวิทยาของสำนักการแพทย์มหาวิทยาลัย จอห์น ฮอปกินส์ ในรัฐแมรี่แลนด์ สหรัฐอเมริกา

โยลเคนบอกว่า สภาวะทางร่างกายของคนเราแต่ละคนนั้นแตกต่างกันออกไป แต่ความแตกต่างบางอย่างเหล่านี้เกิดขึ้นหรือมีอิทธิพลมากขึ้นจากจุลชีพเล็กๆ ที่เรารับเข้าไปอยู่ในร่างกายกับผลที่มันทำปฏิกิริยากับยีนของคนเรา ทั้งนี้ ทีมวิจัยของโยลเคนค้นพบไวรัสนี้ในร่างกายคนโดยบังเอิญขณะเก็บตัวอย่างดีเอ็นเอเพื่อวิจัยเรื่องอื่น แต่พบว่า ในผู้ใหญ่เต็มวัย 92 คนที่เป็นกลุ่มตัวอย่างนั้น มีถึง 44 เปอร์เซ็นต์ที่มีร่องรอยของไวรัส เอทีซีวี-1 อยู่ในดีเอ็นเอ

เมื่อทำการทดสอบพบว่า กลุ่มศึกษาที่มีไวรัสอยู่นั้น ทำคะแนนในการทดสอบค็อกนิทีฟเทสต์ หรือการทดสอบเพื่อวัดการเรียนรู้ ได้แย่กว่าคนทั่วไปราว 10 เปอร์เซ็นต์ และยังพบว่ามีช่วงเวลามีสมาธิสั้นกว่า และมีการประมวลผลจากภาพที่ได้เห็นและระดับความเร็วของกลไกด้านการมองเห็นลดลงมากกว่าในระดับที่มีนัยสำคัญเชิงสถิติอีกด้วยเมื่อนำไวรัสเดียวกันนี้ไปทดลองในหนูทดลองก็ปรากฏผลในทำนองเดียวกันโดยหนูที่ได้รับไวรัสใช้เวลาผ่านเขาวงกตนานกว่าราว10เปอร์เซ็นต์ และสนใจสำรวจสิ่งใหม่ๆน้อยกว่าถึง 20 เปอร์เซ็นต์

ข้อสรุปของโยลเคนก็คือ ร่างกายของคนเรารับเอาไวรัสนี้เข้าไว้ในตัวมาช้านานและส่งต่อผ่านทางพันธุกรรมไปเรื่อยๆ

โดยที่ไม่รู้ว่ามันส่งผลกระทบต่อการเรียนรู้และพฤติกรรมของตัวเองนั่นเอง


ออฟไลน์ Zafarinicab

  • Newbie
  • *
  • กระทู้: 2
  • มงกุฎ: 0
  • เว็บบอร์ด ไทยเอ็นจิเนียร์โซไซตี้ ยินดีต้อนรับ
    • ดูรายละเอียด
Re: วันครูเเห่งชาติ
« ตอบกลับ #2 เมื่อ: มกราคม 17, 2015, 11:45:13 AM »
ผมอยากกลับไปไหว้ครูจังเลยครับ ที่ได้สั่งสอนจนผมได้มีความรู้อย่างทุกวันนี้ครับ

ออฟไลน์ อินทะเนียร์น้อย

  • Administrator
  • Hero Member
  • *****
  • กระทู้: 6085
  • มงกุฎ: 3
    • ดูรายละเอียด
Re: วันครูเเห่งชาติ
« ตอบกลับ #3 เมื่อ: มกราคม 18, 2015, 09:56:07 AM »
ดีครับ ท่านZafarinicab..ระลึกถึง ครูบา อาจารย์...กตัญญูรู้คน ตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้ ..โบราณว่างั้นนะครับ..ที่ว่านี่ไม่ใช่ก้อนหินนะครับ..เปรียบเทียบคนดีของสังคมไทยครับ...ก็ขอปรบมือให้สำหรับคนที่รู้กตัญญุ ในสังคมนี้อีกคนนะครับ  และ ขอให้รวยๆๆๆๆๆ  จบข่าว :D :D :D :D :D :D :D :D
ปล งวดที่เเล้ว 74 เเจกกันก่อนเลย เเปลกแต่จริง..กลุ้มเหมือนกัน  เฮ้อ(อะไมันจะรวย ง่ายจัง)